Ik, betrekkelijk jonge inwoner van Oosterhout, Nederlander met een oer-Hollandse achtergrond, wil, naar aanleiding van de "Verklaring van jonge Oosterhouters" betreffende de gebeurtenissen van de afgelopen weken, maanden en jaren, mijn afkeur uitspreken ten aanzien van de, mijns inziens, onterecht vermeend gerechtvaardigde afstandelijkheid die de schrijvers dezes menen zich te moeten aanmeten voor het groter belang.

Krijg het zuur.

Ik erger me aan het feit dat er telkens jongeren zijn die menen afstand te moeten nemen van misstanden in een samenleving waar zijn dagelijks deel van uitmaken. Ik stoor mij aan het gegeven dat zij zowel de Oosterhoutse burger als de gemeente in de steek laten bij de aanpak ervan en de vele hardwerkende Nederlandse Hollanders daarvoor verantwoordelijk denken te kunnen houden. Bij deze doe ik, uit verantwoordelijkheidsbesef, nadrukkelijk afstand van elke vorm van distantiëring en roep ik elk lid van de gemeente/wijk/samenleving op om deze waanzin te stoppen. Laat niemand met rust. Focus net zo veel op je eigen toekomst als die van de mensen uit je directe en wijde omgeving. Heb respect voor alles en iedereen. Ik roep eenieder in onze stad, en daarbuiten, op om iedereen over één kam te scheren en te vertrouwen op de wil tot samenwerken.

Samen met jullie partners, de gemeente, de politie en de welzijnswerkers blijven jullie in gesprek en maken jullie afspraken. Jullie doen er alles aan om in de buurt, in de moskee en elders mensen op hun verantwoordelijkheid te wijzen en, waar nodig, te ondersteunen. Jullie weigeren machteloos toe te zien hoe jullie jongeren zichzelf, en anderen, onrecht aandoen en jullie werken hard aan oplossingen door die jongeren, die graag een nieuwe kans willen, bij te staan. Jullie begeleiden hen graag bij hun studie en werk en in hun vrije tijd bieden jullie zoveel mogelijk activiteiten aan om contact met deze jongeren te houden en de overlast in buurten te voorkomen. Jullie willen bruggen slaan en niet langer meer zwijgen of toekijken hoe een stel pubers jullie naam onteert.

Jullie willen en doen veel. Jullie bereiken echter blijkbaar net zo veel als jullie partners. Jullie verlullen ondertussen wel volop kostbare tijd. Tijd die beter besteed zou kunnen worden met aandacht te schenken aan jullie jongeren. Met jullie jongeren op hun fatsoen te wijzen. Met jullie jongeren aan hun studie of werk te houden. Of kortweg: met jullie jongeren hun opvoeding. Want blijkbaar is die mislukt of nog niet af. Al wat jullie in de alinea hierboven menen te doen zijn voor elke Nederlands ouder vanzelfsprekend. Waarom menen jullie daar de hulp van de gemeente, de politie en welzijnswerk voor nodig te hebben? Waarom zouden zij gehoor geven aan een verzoek om hulp bij een situatie waar elke andere Nederlandse ouder (Hollander of Marokaan of wat dan ook) wordt geacht zelf verantwoording voor te dragen?