Ingezonden brief
Via deze weg wil ik Emile van Rooij complimenteren met zijn artikel in weekblad Oosterhout over de gebeurtenissen in de Oosterhoutse binnenstad na de wedstrijd Nederland-Frankrijk.
Het artikel laat het gezicht van de Politie Oosterhout, en in het bijzonder dat van één bepaalde agent, zien zoals zij haar gezicht, helaas herkenbaar, vaker laat zien. Het is het gezicht van een agressief, incapabel, gefrustreerd korps. Wat denkt dat ze zonder meer alles kan maken, en zo blijkt, er nog mee weg komt ook.
De bewering dat 'iedereen onder invloed van alcohol was' is voor de politie schijnbaar een aanleiding om er eens lekker op los te slaan. Kunnen ze hun frustratie over het missen van de wedstrijd, want dienst, gelijk even lekker weg knuppelen. Bijna zou ik er de woorden van mijn vader voor willen gebruiken: "dan haden ze maar een vak moeten leren." Ik vind het werkelijk waar een beschamende vertoning van de heren en dames in blauw.
Daar komt bij dat deze vertoning niet op zich zelf staat. Er zijn legio voorbeelden van kleine pesterijtjes door de hermandad. Dingen die te klein/kleinschalig zijn om er iets mee te doen, maar daardoor niet minder hinderlijk en ongepast zijn. En mocht je echt een keer een serieuze klacht willen indienen, dan wordt je door diezelfde politie keihard weggelachen. Leven in een politiestaat is geloof ik een correcte term voor dit soort praktijken.
Nou begrijp ik ook wel dat het leven van een diender niet over rozen gaat, dat ze door bepaalde mensen ronduit grof, onbeschoft of zelfs agressief bejegend worden. Dat ze ook goed werk doen en dat ik niet iedereen over een kam mag scheren. Maar dat rechtvaardigt nooit, maar dan ook absoluut nooit, agressief gedrag van de politie, zij zijn juist dé mensen die ons daar tegen zouden moeten beschermen.
Ik vind dat het schrijven van zo'n artikel moed vergt, moed die bij de grote buur BN/DeStem helaas nogal eens ontbreekt, moed waarvoor, nogmaals, hulde.
(redactie: Klein stukje uit artikel politieman Jeroen Bos bashen: Oosterhouterke )