Gisteren werd er in uw raad door de PvdA, SP, GroenLinks en D66 een motie ingediend om Oosterhout nog meer vluchtelingen onderdak te verlenen. De beproefde linkse methode werd weer eens uit de kast getrokken. Bij aanvang werd verkondigd dat de initiatiefnemers van deze motie medemenselijk zijn, iedereen met een andere gedachte is hiermee al bij voorbaat gereduceerd tot een racist. Een bruinhemd met een zetel in uw raad. U hoort later Cees Noltee (Groen Brabant) hierover de brave hendrik van de PvdA de oren wassen.
Opzeeland hoort u al beginnen met de opmerking – die nog enkele keren herhaald zal worden – dat Oosterhout € 100.000 heeft uitgetrokken voor vluchtelingen met een verblijfstatus. Dat is een tussen-neus-en-lippen-opmerking om duidelijk te maken dat de extra kosten voor meer crisisopvang uit andere middelen moet komen. WMO-pot is een optie. Verder het bekende gekrakeel over leegstaand vastgoed. U hoort de optie Antea voorbij komen. Precies, de vriendjes van Marcel Willemsen zijn dat. Ook aan een pand dat van ellende uit elkaar valt kan nog verdiend worden, exclusief het geschikt maken.
WAVA/!GO is niet geschikt voor langdurige opvang. Zoals u weet zitten daar nu enkele jongeren opgevangen. Afgelopen maandag moesten ze 3 jongeren van de hekken plukken, omdat ze op de loop wilde gaan. Op zich niet vreemd, Oosterhout heeft nu eenmaal een probleem met jongeren aan zich te binden. Deze hadden het hier na 4 dagen wel gezien. Grote vraag blijft dan: waar wilde ze dan wel opgevangen worden?
Uiteindelijk ontstond dan wel een kortstondig debatje. Uw SP-wethouder hoorde u tijdens zijn betoog groeien in zijn plotselinge(?) blijheid bij het zien van de motie, en deze omarmen. Daarmee was het afgedaan. Uw Bacootje sloot met een simpele klap de vergadering, en de rest had het nakijken. Ondanks de opmerkingen van raadsleden dat ze eerst de reactie van het college wilde afwachten om daarna hun standpunt in deze te bepalen. Kortom, zoiets noemen we een een-tweetje. Een fatsoenlijk college had de motie in stemming gebracht om aan te voelen hoe alle partijen in deze kwestie staan. Of op zijn minst de burger daartoe de kans te geven.